De verering van de heilige Thomas Becket in Abruzzo
Gisteren, 29 december, de 5e kerstdag, was het de sterfdag, tevens feestdag van de heilige Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury, die in zijn eigen kathedraal werd vermoord in 1170.
Thomas Becket werd als heilige en martelaar door zowel de katholieke als de anglicaanse kerk in én buiten Engeland vereerd. Zo ook in Abruzzo: iets buiten het centrum van Caramanico Terme is in de dertiende eeuw een kerk aan deze bijzondere heilige gewijd, op de plek waar ooit een tempel van Hercules stond. In de dertiende eeuw behoorde de kerk tot de orde van de Augustijnen, maar de monniken sloten zich in de veertiende eeuw aan bij de Celestinianen, die de regel van Benedictus volgden.
De façade van de kerk weerspiegelt de verdeling in een middenschip en twee zijbeuken. De portalen zijn rijk versierd, maar vooral de middelste valt op. In het timpaan daarvan is de sinopia (voortekening van een fresco) te zien van de Madonna met Kind en twee heiligen. In de architraaf zijn bijzondere sculpturen te zien: de zegenende Christus op een troon met de apostelen naast zich. Jezus houdt een geschrift in zijn hand met de tekst ‘diligite iustixiam’ (hebt de gerechtigheid lief). De apostelen, die opvallen door hun strenge gelaatsuitdrukking, gedetailleerde kleding en verschillende handgebaren, zijn stuk voor stuk te identificeren met de inscripties met hun namen. Links van de architraaf zien we verder nog een figuur met een mijter, pallio en herdersstaf: de heilige Thomas Becket. Het geheel is gebouwd in de stijl van de 'moederabdij' van Abruzzo, de San Clemente A Casauria in Castiglione a Casauria. In de kerk lijken vier stenen leeuwen de kerk te bewaken: twee in het middenschip en twee bij de ingang van de crypte. Op de pilaren zijn restanten van fresco’s uit de dertiende eeuw te zien, onder meer met scenes uit het lijdensverhaal. Daarnaast vinden we op de zuilen diverse symbolische en naturalistische decoraties. Eén zuil is totaal anders dan de andere. Hij is vierkant en de base en kapiteel zijn disproportioneel breder. Hij wordt om die reden de ’heilige zuil’ genoemd en volgens de legende zou hij er door de engelen zelf zijn geplaatst...
